Małe kroczki- wielkie rezultaty

Nie podejmujemy zmian, ponieważ wydaje nam się, że nie mamy zasobów, aby dojść do tego, czego chcemy. Szybko denerwujemy się, jeśli coś nie przynosi natychmiastowych efektów, i zupełnie poddajemy się w działaniach. Ignorujemy fakt, że robiąc małe, sukcesywne kroczki, w efekcie osiągniemy zamierzony efekt. Nasza wyobraźnia po drodze zawodzi i zamiast tego wybieramy stanie w miejscu.

Często porównujemy swoją prędkość do tempa innych, nie zastanawiając się, że każdy z nas ma unikalną drogę życia. Zamiast tego denerwujemy się, jeśli ktoś osiągnął sukces szybciej, i zniechęcamy się, wmawiając, że my nie osiągniemy go wcale.

Co zatem zrobić, aby wyjść z takiego trybu myślenia? Jak uwierzyć w to, że nasze małe kroczki w końcu zaprowadzą nas do upragnionego celu? Jak znaleźć w sobie motywację do systematycznej pracy nad własnymi celami, nawet jeśli efekty nie są widoczne od razu?

Pierwszym krokiem jest zrozumienie, że każda zmiana, nowy nawyk zaczyna się od pojedynczego kroku. Musimy nauczyć się cieszyć się z małych osiągnięć i traktować jako schody na drodze do większego sukcesu.

Drugim \jest ustawienie sobie realistycznych celów krótkoterminowych, które są osiągalne i mierzalne. Jeśli przez 20 lat jadłaś niezdrowo i nie ćwiczyłaś, nie poddawaj się po 1 miesiącu ćwiczeń na siłowni. Daj sobie czas, bądź cierpliwa ucz się świętować małe zwycięstwa, bo to one zbudują Twoją pewność siebie i przekonanie o własnych możliwościach. Dzięki temu nie będziesz rozczarowana, kiedy natychmiastowe rezultaty nie będą spełniały Twoich oczekiwań. Zamiast tego, każdy mały krok będzie budował fundament pod większe osiągnięcia. Zobaczysz, że po 3, 6 miesiącach Twoja zmiana będzie ogromna, ale nic nie stanie się natychmiast.

Należy również zredefiniować postrzeganie porażki. Zamiast uważać niepowodzenie za koniec drogi, traktuj je jako cenną lekcję. Każde potknięcie daje Ci szansę na naukę i poprawę. Zamiast zniechęcać się, stawiaj czoła wyzwaniom i ucz się na błędach. Jeśli potknęłaś się i przez dwa dni zajadałaś się ciastkami , nie rezygnuj, nie wszystko jest stracone – wróć do diety silniejsza, pamiętaj podknięcia są naturalne i nie są końcem świata.

Kluczem jest również zrozumienie, że Twoje tempo nie musi być takie samo jak innych. Jesteś wyjątkowa/y, dysponujesz własnymi warunkami, zasobami i swoim tempem. Zamiast porównywać swoją drogę do innych, skup się na własnym postępie który jest dla Ciebie odpowiedni.

Wyjście z pasywnego trybu myślenia wymaga cierpliwości, wytrwałości i zmiany perspektywy. Naucz się czerpać radość z procesu, nie tylko z końcowego wyniku, a wtedy z pewnością osiągniesz to, co zakładałaś. Powodzenia :)!